9. Ay

Begüm bugün tam 9 aylık oldu. İyice hareketlendi. Merak arttı. Dün ilk defa çekmeceyi açabildi ve de içindeki herşey yere indi tabiki. Mumlar poşetinden çıktı, gözlükler kılıfından. İlk çekmece kazamızı da yaşadık  açılışı yapar yapmaz. Pratik bir şekilde açamadığından çekmeceyi, açmaya çalışorken elini sıkıştırdı.
Birlikte oynamaya daha açık artık. Oyunlarımıza kahkahalarla karşılık almak çok eğlenceli.
Tırmanmaya da başladı. Geçenlerde yakalamaca oynarken pufun üzerine çıktı kaşla göz arasında.
Eline aldığı oyuncakları birbirine vurabiliyor. Arada alkış yapıyor kendi kendine. Bilinçli olarak ya da bizim bildiğimiz sebeple yaptığını zannetmiyorum, çünkü çok alakasız zamanlarda yapıyor. Kendi kendine eğleniyorsa orasını bilemiyorum tabi.
Matruşkalarla oynamaya bayılıyor. uzun süre oyalanabiliyor onlarla. Aslında iç içe geçen, büyüklü küçüklü küplerden almak istiyordum ama, tam aradığm gibi birşey bulamadım. Ben de matruşkaları koydum önüne. İçiçe geçiriyor, birbirinin içinden çıkartıyor, yuvarlıyor, atıyor, birbirine vuruyor, oynuyor da oynuyor...
Çiçekler ilgisini çekiyor. Gidip yapraklarını kopamaya başlıyor -eğer önceden farkedemediysem- Farkettiğimde 'Hayır!' dediğim zaman duruyor. Bazen de hayır dediğimde duruyor, bana bakıyor, gülüyor, sonra yine uzanıyor çiçeğe. Sanırım beni deniyor. 'Hayır!' deyip, kaşlarımı çatıp, parmağımı sallıyorum arada. Bakıyor bakıyor, Sonra gülüp yaptığı şeye devam etmeye başlıyor. Sallamıyor yani beni :)
'Mam-ma', 'mem-me' diyor arada. Uyandığında yatağında ayağa kalkıp, kapıya dönüp, 'Mam-ma' diye beni çağırıyor.

Yürüme alıştırmaları hız kazandı. Birkaç saniye ayakta durabiliyor.Bazen biz ayakta durma alıştırmaları yapıyoruz, bazen de kendisi bırakıyor ellerini gözü kara kızım. Sandalyeye tutunurken, uzanıp sehpaya geçebiliyor. Masa altlarına, sehpa, sandalye altlarına girmeye bayılıyor.
Topla oynamak çok eğlendiriyor onu. Birkaç güne kadar  ben oynatıyordum, topa vurmasını ben sağlıyordum. Geçenlerde emekleye emekleye topun peşinden gitmeye başladı. Topu eliyle ittiriyor, sonra peşinden gidiyor.
Şarkı söylerken bana eşlik etmeye başladı.Genelde kucağımdayken eşlik ediyor tabi. Fısıldayarak şarkı söylediğimde de dikkat kesiliyor. 'Nereden geliyor bu ses?' diyordur kendi kendine herhalde. Bunu keşfettiğim de iyi oldu, bez değiştiriken durmadığında, ayaklandığında bu yönteme başvuruyorum. Kendi kendine konuşmaları da arttı. Evin içinde devamlı mırıl mırıl. Ben telefonda konuşurken de durmuyor o da başlıyor. Mırıldanarak konuşurken iyi de bağırmaya başlayınca karşıdakinin sesini duymakta zorlanıyorum.

Odada bırakıp çıkamıyorum, arkamdan ağlıyor hemen. Yanıma çağırdığımda, nerede olduğumu görüyorsa ya da biliyorsa pıtır pıtır peşimden geliyor.
Yemeğini kendisi yemek için direnmeye başladı. Geçenlerde kahvaltısını yediremedim, ne denediysem yemedi. Ben de tabağına doldurup önüne koydum. Parmaklarıyla mıncıklaya mıncıklaya yemeye çalıştı. ben de arada tıkıştırdım ağzına tabi. Alıştırma bardağı kullanmaya başladık. Çok hoşuna gidiyor bardaktan birşeyler içmek. 
Gelişmeler böyle işte. Bir dahaki ay, yepyeni gelişmelerle karşınızda olacağız...